یک دهه زندگی یک آمریکایی در استرالیا و عادت‌هایی که هنوز عجیب هستند

صدای استرالیا – ویل لنرتز، مردی ۳۶ ساله که در سال ۲۰۱۵ از آمریکا به استرالیا مهاجرت کرده، می‌گوید با وجود گذشت یک دهه زندگی در سیدنی و دریافت تابعیت استرالیایی، هنوز هم برخی ویژگی‌ها و رفتارهای روزمره در این کشور برایش عجیب و متفاوت به نظر می‌رسند.

او که اکنون استرالیا را خانه خود می‌داند، از تجربه‌هایش درباره زندگی در این کشور می‌گوید.

نخستین چیزی که توجه او را جلب کرده، نگهداری تخم‌مرغ‌ها در قفسه‌های باز و بدون یخچال در فروشگاه‌هاست؛ مسئله‌ای که برخلاف رویه مرسوم در آمریکا است. دلیل این تفاوت به شیوه فرآوری و شست‌وشوی تخم‌مرغ‌ها در دو کشور بازمی‌گردد.

او به فلاش‌ توالت‌های دکمه‌دار دوتایی اشاره می‌کند و آن را ابتکاری مفید در صرفه‌جویی آب می‌داند. همچنین، وجود کلید روشن و خاموش بر روی هر پریز برق را اقدامی بسیار کاربردی و هوشمندانه توصیف می‌کند.

از دیگر نکات جالب توجه برای او، نام متفاوت برندهای زنجیره‌ای غذا بوده است. برای مثال، «برگر کینگ» در استرالیا با نام «هانگری جکس» شناخته می‌شود. همچنین، نام غیررسمی مک‌دونالدز یعنی «مَکاز» نیز برای او ابتدا عجیب و اکنون کاملاً عادی شده است.

او از ساعت‌های غیرمعمول شروع برنامه‌های تلویزیونی مانند پخش یک فیلم در ساعت ۸:۴۷ شب، تعجب کرده و می‌گوید در آمریکا معمولاً برنامه‌ها در ساعات رُند پخش می‌شوند.

نکته جالب دیگر برای او، افرادی هستند که روی کلاه دوچرخه‌سواری خود بست پلاستیکی نصب کرده‌اند. در ابتدا تصور کرده بود که شاید این کار به دلایل عجیب انجام می‌شود، اما بعداً فهمیده این اقدام برای محافظت در برابر حمله پرندگان مهاجم مانند کلاغ‌های استرالیایی است.

او همچنین به یک تفاوت فرهنگی اشاره می‌کند: نشستن در صندلی جلو تاکسی یا اوبر وقتی تنها هستید. این رفتار که به‌نوعی نشان‌دهنده روحیه دوستی و صمیمیت استرالیایی‌هاست، پیش از دوران کرونا بسیار رایج بود اما اکنون کمتر دیده می‌شود.

از دیگر مواردی که او را گیج کرده، دستگیره‌های در میانی است که فقط برای کشیدن در هستند و عملکرد چرخشی یا فشاری ندارند.

همچنین، او از صدای راهنمای عبور برای عابران پیاده در چهارراه‌ها استقبال کرده و آن را برای افراد نابینا یا کسانی که حواسشان پرت است، بسیار مفید دانسته است. او اشاره می‌کند که این صدا حتی در یکی از آهنگ‌های بیلی آیلیش نیز استفاده شده است.

در پایان، او به تفاوت نحوه بیان اعداد در زبان گفتاری استرالیایی‌ها اشاره دارد؛ جایی که مثلاً به‌جای گفتن «دو هشت هشت هشت»، می‌گویند «تو تریپل ایت» (دو سه‌تایی هشت) که به‌نوعی برایش شبیه حل معادله‌ ریاضی است!

منبع: اسکیپ