اگر جنگ جهانی سوم آغاز شود، موقعیت استرالیا چه خواهد بود؟

صدای استرالیا –  شبکه خبری ۷ نیوز در گزارشی به بررسی ابعاد احتمالی حنگ جهانی سوم پرداخته و نوشت که در صورت وقوع یک درگیری جهانی دیگر، کارشناسان هشدار می‌دهند که استرالیا نخواهد توانست بی‌طرف باقی بماند.

این گزارش به سخنان دو کارشناس دفاعی اشاره کرده است که می‌گویند که به دلیل روابط رو به گسترش نظامی با ایالات متحده آمریکا، استرالیا به‌طور خودکار وارد جنگ خواهد شد.

دکتر توماس ویلکینز، کارشناس امنیت بین‌الملل از دانشگاه سیدنی، و ریچارد تانتر، پژوهشگر ارشد مؤسسه ناتیلوس، معتقدند که پیوندهای استراتژیک و فناورانه‌ی نزدیک استرالیا با آمریکا، عملاً گزینه‌ی بی‌طرفی را از روی میز برداشته است.

ویلکینز می‌گوید: اگر جنگ جهانی سوم رخ دهد، منطقی است که فرض کنیم کانبرا به تعهدات خود تحت پیمان ANZUS عمل خواهد کرد و همراه آمریکا وارد جنگ خواهد شد.

تانتر نیز می‌افزاید که مشارکت استرالیا دیگر مسأله‌ای فرضی نیست، بلکه به‌طور خودکار رخ خواهد داد.

پایگاه‌های نظامی آمریکا در خاک استرالیا

کارشناسان همچنین اشاره کرده‌اند که استرالیا میزبان مجموعه‌ای از پایگاه‌های مهم نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده است، از جمله ایستگاه مشترک دفاعی پاین‌گپ (Pine Gap) در نزدیکی آلیس اسپرینگز و پایگاه هوایی تیندال در قلمرو شمالی.

تانتر می‌گوید: آمریکا آن‌قدر پایگاه در اینجا دارد — فرماندهی، اطلاعات، نظارت و شناسایی — که در همان روز اول جنگ از آن‌ها استفاده خواهد کرد، مگر اینکه دولت استرالیا به‌طور فعال استفاده از این تأسیسات را ممنوع کند، که چنین اتفاقی نخواهد افتاد.

او افزود که نقش پاین‌گپ فراتر از عملیات نظامی متعارف است: پاین‌گپ در فرماندهی، کنترل، ارتباطات و هشدارهای مرتبط با جنگ‌افزار هسته‌ای دخیل است. از این نظر، ما به‌شدت در سیاست هسته‌ای ایالات متحده درگیر هستیم.

استقرار بمب‌افکن‌های B-52 خطر را افزایش می‌دهد

استرالیا به‌تازگی توافقی برای میزبانی از بمب‌افکن‌های B-52 با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای در پایگاه هوایی تیندال امضا کرده است، که این کشور را بیش‌ازپیش در تفکر استراتژیک آمریکا ادغام می‌کند.

اگرچه این هواپیماها در زمان استقرار در استرالیا سلاح هسته‌ای حمل نخواهند کرد، اما تانتر هشدار داد که این اقدام، تغییری در نقش استرالیاست.

او گفت: این یک گام از ارتباطات و کنترل به سمت استقرار است. تانکرهای سوخت‌گیری اینجا مستقر خواهند شد و جنگنده‌های استرالیایی نیز اسکورت آن‌ها را بر عهده خواهند داشت. ما بخشی از سیستم استقرار هستیم. لزومی ندارد بمب اینجا باشد تا در ساختار فرماندهی هسته‌ای دخیل باشیم.

هدف راهبردی در جنگ جهانی

استقرار پایگاه‌های نظامی آمریکا در استرالیا، این کشور را به یک هدف احتمالی در جنگ جهانی تبدیل می‌کند.

ویلکینز گفت: چین، گسترش روابط دفاعی استرالیا با آمریکا را به‌عنوان تهدیدی برای منافع خود تفسیر خواهد کرد، این موضع را تأیید نخواهد کرد و آن را به‌طور مداوم بی‌ثبات‌کننده خواهد دانست.

اما تانتر می‌گوید که احتمال تهدید از سوی ایران وجود ندارد.

او گفت: چین توانایی موشکی و تعداد کافی برای هدف قرار دادن پاین‌گپ را دارد و دولت‌های استرالیا از زمان جنگ سرد این خطر را پذیرفته‌اند. اما ایران با وجود تنش‌های سیاسی با استرالیا، فاقد فناوری موشک‌های دوربرد و منابع لازم برای هدف قرار دادن مناطقی به فاصله ۱۰ هزار کیلومتری مانند استرالیاست. ایران موشک‌های بالستیک قاره‌پیما ندارد، بنابراین در شرایط فعلی، حمله مستقیم به استرالیا بسیار بعید است.

درس‌هایی از تاریخ

ویلکینز موقعیت کنونی استرالیا را با دوران جنگ جهانی دوم مقایسه می‌کند.

او گفت: استرالیا در آن زمان برای دفاع از خود به متحدی بزرگ و در حال ضعف (بریتانیا) تکیه کرد، در حالی که به‌اندازه کافی برای تقویت توان نظامی ملی‌اش تلاش نکرد — و این راهبرد با سقوط سنگاپور در فوریه ۱۹۴۲ با شکست مواجه شد.

او هشدار داد که استرالیا برای مواجهه با یک جنگ جهانی سوم آماده نیست:‌ نبود آمادگی روانی و مادی در استرالیا برای یک درگیری عمده، موجب خواهد شد که هزینه جنگ برای کشور بسیار بیشتر باشد، درست مانند تجربه متفقین در بخش اول جنگ اقیانوس آرام.

احتمال بازگشت خدمت اجباری

تانتر معتقد است در صورت وقوع یک جنگ بزرگ، خدمت اجباری (سربازی اجباری) می‌تواند بازگردد، اگرچه از نظر سیاسی بسیار نامحبوب خواهد بود.

او گفت: این فقط نیازمند تصمیم و قانون است. اما همان‌طور که در جنگ ویتنام شاهد بودیم، این مسأله بسیار ناپسند بود و افراد مشمول خدمت اجباری برای بسیاری از موقعیت‌های جنگی مناسب نبودند.

استقلال در تصمیم‌گیری‌های نظامی در حال کاهش

استرالیا هنوز تا حدی امکان تصمیم‌گیری مستقل در درگیری‌های مرتبط با آمریکا را دارد، اما این موضوع می‌تواند هزینه سیاسی بالایی داشته باشد.

تانتر گفت: در صورت وقوع جنگ میان آمریکا و چین، استرالیا می‌تواند به‌صورت مستقل عمل کند، اما احتمالاً به قیمت از دست دادن اتحاد با آمریکا.

او افزود: ما خودمان انتخاب کردیم که از نظر فناوری به آمریکا وابسته باشیم، و این باعث محدود شدن گزینه‌هایمان شده است.

سؤالات اخلاقی پابرجا هستند

اتحادهای استرالیا با کشورهای قدرتمند، سؤالات دشوار اخلاقی را در فضای پرتنش کنونی جهانی مطرح می‌کنند.

تانتر به نقش استرالیا در درگیری‌های جهانی و روایت رایج درباره دفاع از «نظم مبتنی بر قواعد» انتقاد دارد.

او گفت: اینجا هیچ دستی پاک نیست، و به درگیری‌هایی نظیر جنگ غزه اشاره کرد. ایالات متحده و اسرائیل درگیر آن چیزی هستند که من آن را پاک‌سازی قومی یا نسل‌کشی می‌دانم. در چنین شرایطی، من فکر می‌کنم باید سیاستی مانند دولت ویتلام در سال ۱۹۷۳ داشته باشیم — اینکه جانب هیچ طرفی را نگیریم.

در حالی که تنش‌ها در جهان افزایش می‌یابد، به نظر می‌رسد مسیر استرالیا از پیش تعیین شده باشد — نه با انتخاب، بلکه با اتحاد.

منبع: ۷ نیوز