گزارش گاردین از مردی که باغ‌های پسته را از ایران به استرالیا آورد

صدای استرالیا- مهران مهدوی، یک مرد بهائی کشاورز ایرانی که در سال ۱۹۸۰ مجبور شد وطن خود را برای فرار از آزار و اذیت ترک کند، در استرالیا شرایط آب و هوایی را مثل مناطق جنوبی ایران دید و حالا هزاران درخت پسته در ردیف‌های منظم در رابینویل در شمال ویکتوریا ماحصل تلاش‌ها و تجربیات اوست.

باغی که مهدوی ایجاد کرده تقریباً ۳۰۰ هکتار وسعت دارد و یکی از قدیمی‌ترین کاشت‌های تجاری در مقیاس بزرگ استرالیا است که در سراسر دشت‌های هموار نزدیک رودخانه موری کشیده شده است.

هنگامی که مهدوی به استرالیا آمد، یکی از بادام‌کاران برجسته استرالیا به سراغ او رفت که می‌خواست از تخصص او در زمینه کشت پسته استفاده کند. مهدوی می‌گوید: من تجربه کار با پسته کاران ایران را داشتم. به آنها گفتم پسته یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است و از کاشت تا برداشت هفت سال طول می‌کشد و پیشنهاد کردم بهتر است به آمریکا برویم تا ببینیم چه کار می‌کنند و از بسیاری از مزارع بازدید کردیم.

آنها پس از سفر به کالیفرنیا و تهیه نهال درخت پسته با کیفیت، خیلی زود اولین محصول خود را در محیط گلخانه‌ای کاشتند. حاصل تلاششان نویدبخش بود و به این ترتیب یک قطعه زمین اختصاصی به سرعت در رابینویل در شمال غربی ویکتوریا خریداری شد.

مهدوی می‌گوید: «استرالیا کوه‌هایی مانند ایران ندارد. آب و هوا تحت تأثیر دمای مناطق استوایی و قطب جنوب است و به همین دلیل توزیع آب و هوا با نیمکره شمالی متفاوت است. اما پسته به تابستان‌های خشک، پاییز بدون باران و زمستان‌های خفته نیاز دارد. یک مدل تهیه کردم و مناطق مناسبی را برای رشد آنها انتخاب کردم.»

مهدوی از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۴ در رابینویل کار کرد. امروزه رابینویل، بخشی از مزارع CMV، یکی از بزرگترین باغ‌های پسته کشور است. دیوید کرافورد، مدیر مزارع CMV، می‌گوید کمک مهدوی به توسعه نهالستان‌های پایه پسته در آدلاید و رابینویل و سفر اکتشافی به کالیفرنیا، پایه‌هایی را برای آنچه قرار بود در پیش داشته باشیم، ایجاد کرد. کرافورد می‌گوید: «مهران همچنین با من به مناطق ریورلند و سانریسیا سفر کرد تا در مورد پسته با پرورش دهندگان و محققان موجود گفتگو کند. تجربه و دانش او در زمینه توسعه یک زمینه برای کشت پسته بسیار مورد قدردانی قرار گرفت.»

اما شراکت آنها سرانجام خاتمه یافت. کرافورد می‌گوید: «مذاکره اولیه با مهران درخصوص شکل‌گیری مشارکت برای توسعه پسته‌کاری انجام شده بود، اما با بسیاری از مشارکت‌ها بالاخره به پایان می‌رساند.»

مهدوی از زمان ترک رابینوال در جاهای مختلفی مثل مرکز کنترل آفات، به عنوان راننده تاکسی و در کافه مشغول به کار بوده است. او که از خانه‌اش در روستای بازنشستگان در بریزبن صحبت می‌کند، می‌گوید که به نقش خود در کمک به صنعت پسته استرالیا افتخار می‌کند. مهدوی می‌گوید: «الان وقتی برای خرید پسته می‌روم، پسته‌هایی را که ایجاد کردم، می‌بینم و خوشحالم. فکر می‌کنم کار مثبتی برای کشورم انجام دادم و واقعاً به آن افتخار می‌کنم.»

منبع: گاردین