وبسایت اطلاع رسانی فارسی زبانان استرالیا | Voice Of Australia

| یکشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۳ | Sunday 16 February 2025
» اجتماعی » چگونه می‌توانیم در استرالیا فرزند خود را دوزبانه پرورش دهیم؟

تاریخ انتشار : 1403/10/25 - 3:15

چگونه می‌توانیم در استرالیا فرزند خود را دوزبانه پرورش دهیم؟

صدای استرالیا- در حالی که استرالیا خانه جوامع چند فرهنگی است که به بیش از 300 زبان صحبت می‌کنند، با این حال انگلیسی در سیستم آموزشی، محیط‌های کاری و رسانه‌ها نقش اساسی دارد و این امر در خانوارها هم اتفاق می‌افتد: در سرشماری سال 2021، 72 درصد استرالیایی‌ها گفتند که در خانه فقط انگلیسی صحبت می‌کنند.


صدای استرالیا- در حالی که استرالیا خانه جوامع چند فرهنگی است که به بیش از ۳۰۰ زبان صحبت می‌کنند، با این حال انگلیسی در سیستم آموزشی، محیط‌های کاری و رسانه‌ها نقش اساسی دارد و این امر در خانوارها هم اتفاق می‌افتد: در سرشماری سال ۲۰۲۱، ۷۲ درصد استرالیایی‌ها گفتند که در خانه فقط انگلیسی صحبت می‌کنند.

با این حال، مزایای اجتماعی و شناختی دانستن دو یا چند زبان، به ویژه از دوران کودکی، به خوبی ثابت شده است.

بنابراین، وقتی بسیاری از والدین می‌خواهند فرزندان خود را با زبان یا زبان‌های اضافی بزرگ کنند، چگونه می‌توان این کار را انجام داد؟

زبان، کلید ارتباط با خانواده و فرهنگ

صحبت کردن به زبان‌هایی غیر از انگلیسی می‌تواند بینش عمیق‌تری نسبت به فرهنگ‌های دیگر ارائه دهد و منجر به فرصت‌های سفر و شغل بیشتر در بزرگسالی شود.

و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کودکی که به زبان مادری والدین خود صحبت می‌کند، برای یادگیری زبان‌های اضافی هم توانایی و قابلیت بیشتری دارد.

مارک آنتونیو، دانشیار موسسه MARCS برای مغز، رفتار و رشد دانشگاه وسترن سیدنی، می‌گوید: «کودکان [و] بزرگسالان جوانی که به چندین زبان مختلف صحبت می‌کنند، در تعدادی از وظایف مختلف از تک زبانه‌ها بهتر عمل می‌کنند».

دوزبانه‌ها در خلاقیت، تفکر خلاق و حل پازل مزایایی دارند و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است در ریاضیات و محاسبات هم برتری‌هایی داشته باشند.

برای دکتر کانینگهام، که در زمینه آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه استکهلم تحقیق می‌کند، یادگیری یک زبان اقلیت که یکی یا هر دو والدین فرد به آن صحبت می‌کنند، به این معنی است که “آن‌ها کلید ورود به آن فرهنگ را دارند”. به عبارت دیگر، یادگیری زبان اقلیت به فرد این امکان را می‌دهد که به فرهنگ و هویت آن زبان دسترسی پیدا کند و ارتباط عمیق‌تری با میراث فرهنگی خود برقرار کند.

بچه‌ها زبانی را که به آن نیاز دارند، یاد می‌گیرند

در استرالیا، بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر، بیشتر مردم می‌توانند تنها با صحبت کردن به زبان اکثریت (انگلیسی) زندگی خود را ادامه دهند و به راحتی در جامعه فعالیت کنند. به عبارت دیگر، نیاز چندانی به یادگیری زبان‌های اقلیت یا زبان‌های دیگر برای برقراری ارتباط و انجام کارهای روزمره ندارند.

با این حال دکتر کانینگهام توضیح می‌دهد که “کودکان زبان‌های مورد نیاز خود را یاد خواهند گرفت”.

او گفت: “آنها برای یادگیری زبان‌های دیگر باید مستقیما مخاطب این زبان‌ها قرار گیرند و صحبت دیگران به این زبان‌ها را بشنوند و تمایل به برقراری ارتباط به این زبان‌ها را احساس کنند.”

دکتر آنتونیو می‌گوید برای کودکان مهم است که “اکوسیستمی” از زبان مادری داشته باشند – خانواده بزرگ، سایر بچه‌ها و افراد جامعه محلی.

او گفت: تعامل روزانه با سخنوران بومی یک زبان، یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ها برای میزان استفاده یا یادگیری کودک در معرض آن زبان خاص است و همچنین تأثیر زیادی بر کیفیت یادگیری او دارد. به عبارت دیگر، هر چه کودک بیشتر با افرادی که به طور طبیعی به آن زبان صحبت می‌کنند، ارتباط برقرار کند، احتمال بیشتری وجود دارد که آن زبان را بهتر یاد بگیرد و تسلط بیشتری پیدا کند.

دکتر آنتونیو گفت، در غیاب افراد بومی خانواده یا جامعه، برخی از والدین فرزندان خود را در مهدکودک‌های چندزبانه یا گروه‌های بازی ثبت نام می‌کنند.

ایجاد یک محیط مشوق و مثبت

کارشناسان توافق دارند که “غوطه‌وری” یک راه کلیدی برای تسریع یادگیری زبان دوم است.

دکتر آنتونیو می‌گوید این برای جوامعی که حضور متمرکزتری در یک منطقه خاص دارند بسیار آسان تر است.

او در مورد بافت استرالیا گفته است: «برای برخی از زبان‌ها – به عنوان مثال چینی ماندارین – تعامل با تعدادی از افراد بومی زبان بسیار آسان است. برای زبان دیگری با جمعیت مهاجر کمتر، ممکن است چالش برانگیزتر باشد. شما باید مسافت‌های بیشتری را طی کنید.»

خانم ویجکمار، از جامعه تامیل سریلانکا که در ملبورن زندگی می‌کند، می‌گوید: «یادگیری زبان وقتی که دائماً در معرض آن نباشید یا در آن غوطه‌ور نباشید، سخت‌تر است.»

دکتر آنتونیو معتقد است سفر و گذراندن دوره‌های طولانی در داخل یک کشور یک رویکرد ایده آل برای کسانی بود که توانایی مالی داشتند.

با این حال هر دو کارشناس توافق دارند که ایجاد یک محیط مثبت و تشویق‌کننده برای یادگیری زبان‌های دیگر، مهم‌ترین نکته است.

دکتر کانینگهام در نهایت گفت: «در تحقیقات من، همه کودکانی که بدون یادگیری زبان محلی والدین خود بزرگ شدند بعدا ابراز پشیمانی کردند.»

منبع: ای‌بی‌سی


برچسب ها : , , ,
دسته بندی : اجتماعی , اخبار , اسلایدر , پیشنهاد سردبیر
ارسال دیدگاه