خانواده پناهجوی ایرانی از دولت استرالیا شکایت کرد

صدای استرالیا – خانواده امید معصومعلی، پناهجوی ایرانی که چندی پیش در جزیره نائورو در استرالیا خودکشی کرده بود، از دولت استرالیا شکایت کرد.

نشریه گاردین گزارش داد که بیوه معصومعلی که در سال ۲۰۱۶ بعد از سه سال بازداشت در اردوگاه جزیره نائورو دست به خودسوزی زده بود، از دولت استرالیا و شرکتی که در بیمارستان بریزبِن خدمات بهداشتی و درمانی در اختیار پناهجویان قرار می داد، به سبب کوتاهی در امداد رسانی به وی شکایت کرد.

وی با تنظیم شکایتی در دادگاه عالی ویکتوریای استرالیا، دولت و نهادهای مسئول رسیدگی به امور پناهندگان استرالیا را مسئول مرگ همسر خود خواند و خواستار رسیدگی این پرونده تا حصول به یک نتیجه مطلوب شد.

در فوریه (بهمن ماه) گزارشی رسمی در استرالیا منتشر شد که مبنی بر اینکه امید معصومعلی تا ۹۵ درصد شانس داشت از مرگ نجات یابد، اما کوتاهی مسئولان بیمارستان بریزبن موجب شد او نتواند از اقدامی که به دلیل استیصال صورت داده بود جان سالم به در برد.

دادگاه کوئینزلند استرالیا نیز در ۱۶ مهرماه اعلام کرده بود که معصومعلی، در اعتراض به شرایط نامطلوب زیستی در اردوگاه پناهندگان نائورو دست به خودکشی زده بود و به علت تاخیر ۳۱ ساعته برای انتقالش به بیمارستان بریزبن این کشور جان باخت.

پایگاه خبری اس بی اس استرالیا نیز گزارش داده بود که امید با این تاخیر و تحمل ۵۷ درصد سوختگی، سرانجام در حالی جان باخت که همچنان از وضعیت امنیت جانی خود در این اردوگاه شکوه می کرد.

وی که ۲۴ سال سن داشت در ۲۷ آوریل ۲۰۱۶ (۷ اردیبهشت ۱۳۹۵) بعد از ۳ سال بلاتکلیفی در این اردوگاه در مقابل کارکنان آژانس پناهندگان سازمان ملل با ریختن نفت ،خود را به آتش کشید و سرانجام جان باخت.

براساس گزارش های منتشر شده ،وی هنگام سوختن در شعله های آتش از درد فریاد می کشید و بطور همزمان از شرایط بد زندگی در نائورو و سرنوشت خود شکایت می کرد.

این گزارش به نقل از خانم ‘مگان یارویس’ دستیار قاضی این دادگاه از آغاز تحقیقات برای یافتن علت این اقدام غیرمتعارف معصومعلی خبر داد و افزود: قربانی قرار بود همسرش را نیز به استرالیا بیاورد.

تیم پزشکان محلی و بین المللی در گزارشات خود اظهار داشتند اگر امید زودتر به بیمارستان منتقل می شد و یا در محل اردوگاه از خدمات بهداشتی و پزشکی لازم بهرمند می شد، بی تردید زنده می ماند.

گزارشات حاکی است که وی درحالی در بیمارستان بریزبن جان باخت که مسئولان اداره مهاجرت استرالیا او را در نائورو پذیرش کرده و تحت قوانین مراقب های داخل مرزی قرار داده بودند اما با این وجود با او به عنوان یک غیرشهروند و مهاجر غیرقانونی رفتار می کردند.

خانم یارویس در این خصوص به اس بی اس گفته بود که اگرچه سیستم بهداشت و درمان استرالیا باید پاسخگوی تاخیر به وجود آمده باشد، اما تحقیقات اصلی از ماه نوامبر (آبان ماه) در باره علت های اصلی استیصال پناهجویان در این اردوگاه صورت گرفت و دولت استرالیا باید در این خصوص پاسخگوی جامعه بین الملل باشد.

البته ششم اسفندماه بود که دادگاه بریزبِن بعد از بررسی پرونده خودسوزی معصومعلی در نائورو، علت را یاس وی در گرفتن پاسخ درست از نماینده سازمان ملل اعلام کرده بود.

این گزارش به نقل از گزارش دادگاه بریزبن، اعلام کرد که این دادگاه بعد از چند سال بررسی پرونده خودسوزی ‘امید’ توسط کمیته تحقیق به این نتیجه رسید که وی بعد از آن خود را آتش زد و به زندگی خود پایان داد که از رد درخواست همسرش از سوی نمایندگان بازدید کننده سازمان ملل از اردوگاه کاملا ناامید شده بود.

همسر معصومعلی که به دلایل امنیتی خواست نامش محفوظ بماند با تائید گزارش کمیته تحقیق پرونده همسرش از سوی دادگاه مربوطه، ضمن قرائت حکم دادگاه بریزبن برای تایید علت مشکوک خودسوزی امید گفت: هشتم اردیبهشت سال ۱۳۹۵ برای بسیاری از مهاجران غیرقانونی استرالیا که در اردوگاه جزیره نائورو نگهداری می‌شدند، روز سیاهی بود؛ زیرا درحالی‌که در آن روز قرار بود نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل از این اردوگاه بازدید کنند، ۵ نفر از ساکنان این اردوگاه از جمله امید با خوردن تیغ، قرص و در نهایت آتش زدن خود، دست به‌خودکشی زدند تا شاید از این طریق بتوانند اعتراض خود را به گوش نمایندگان سازمان ملل برسانند.

به گفته وی، علاوه بر خودسوزی امید، در این اردوگاه اتفاقات دیگری نیز رخ داد، از جمله دو جوان لبنانی و یک جوان عراقی با خوردن تیغ اقدام به‌خودکشی کرده بودند و نیز یک دختر ایرانی نیز با خوردن قرص قصد داشت به زندگی خود پایان دهد که همه آنها زنده ماندند.

همسر امید در این خصوص افزود: در همان روز امید ۲۳ ساله که سه سال قبل مهاجرت و تازه در همین اردوگاه ازدواج کرده بود، بلافاصله پیکر سوخته او را با هواپیما به بیمارستان ملبورن منتقل کردند که اما یک روز بعد براثر شدت سوختگی جان خود را از دست داد.

به گزارش ایرنا، دولت استرالیا برای رویارویی با شمار روزافزون پناه‌جویان تصمیم گرفته است آن‌ها را تا زمان رسیدگی به پرونده‌شان بیرون از خاک خود در اردوگاه‌هایی اسکان دهد. از جمله آن‌ها، اردوگاه نائورو است که به گفته‌ کسانی که زندگی در آن را تجربه کرده‌اند، شرایط نامناسبی دارد.

امید همانند صدها مهاجر دیگر به محض ورود به سواحل استرالیا از سوی پلیس بازداشت و به اردوگاه جزیره نائورو منتقل شد، یعنی جایی که دولت استرالیا برای جلوگیری از ورود مهاجران به این کشور برای اسکان دادن مهاجران درنظر گرفته بود.

آنهایی که زندگی در اردوگاه های نائورو، کریسمس و مانوس را تجربه کرده‌اند، خیلی خوب از شرایط سخت زندگی در آنجا خبر دارند. اوضاع بد بهداشتی، درمانی و تغذیه در این اردوگاه ها بارها باعث اعتراض و حتی شورش مهاجران در آنجا شده است.

طی چند سال اخیر خبر مرگ چند جوان ایرانی و حتی خارجی دیگر در این اردوگاه ها حتی موجب شد هزاران نفر از مردم استرالیا در اعتراض به شرایط نگهداری مهاجران راهپیمایی و تجمع کنند.

یکی از این سه‌نفر فاضل چگینی بود که در سال ۱۳۹۴ در شورش اردوگاه کریسمس بر اثر ضرب و شتم جان باخت. رضا براتی، جوان ۲۳ساله ایلامی نیز سال ۱۳۹۳در جریان اعتراض به شرایط بد زندگی در کمپ مانوس، هدف ضرب و شتم مأموران نگهبان قرار گرفت و جانش را از دست داد و در همان سال حمید خزایی، جوان ۲۴ساله ایرانی نیز پس از مبتلا شدن به یک بیماری عفونی و پوستی روی تخت بیمارستان جانش را از دست داد.

این در حالی است که مقامات استرالیا و به ویژه وزیر مهاجرت این کشور بارها گفتند که آسیب‌رساندن مهاجران به‌خود موجب نمی شود که آنها یا خانواده‌شان وارد استرالیا شوند.

وزیر استرالیایی در همان روز حادثه برای امید معصومعلی گفته بود که ‘او پس از درمان در بیمارستان، به اردوگاه بازگردانده خواهد شد’.

اما روز بعد از مرگ او بود که تعداد زیادی از مردم استرالیا در اعتراض به سیاست‌های دولت با پوشیدن لباس‌هایی که نام امید روی آنها درج شده بود، در ملبورن تجمع کردند.

تعلل در درمان بیمار، همان اتهامی است که درباره پرونده حمید خزایی نیز به دولت استرالیا وارد شده است.
زندگی سخت مهاجران در کمپ نائورو در حالی ادامه دارد که دولت استرالیا اعلام کرده که اصلا قصد ندارد آنها را به استرالیا منتقل کند.

منبع: خبرگزاری ایرنا