سهمیه‌بندی سالانه در استرالیا برای کشتار کانگوروها

صدای استرالیا – کانگوروها روی نشان ملی استرالیا و دم خطوط هوایی ملی این کشور قرار دارند اما مقام‌های ایالتی هر سال به شکارچیان دارای مجوز اجازه می‌دهند تا میلیون‌ها راس از این حیوانات را بکشند.

دولت و کارشناسان حیات وحش می‌گویند که برخی از گونه‌های کانگوروها به قدری زیاد شده‌اند که برای محافظت از زمین، سایر گونه‌های بومی و حتی خود کانگوروها از گرسنگی در زمان‌های خشکسالی، باید این حیوانات به طور منظم معدوم شوند.

قتل قانونی این نماد ملی استرالیا برخی از فعالان حقوق حیوانات را خشمگین کرده است. آنها سال‌هاست که برای پایان دادن به روشی که به گفته آنها ظالمانه و براساس منافع تجاری است، مبارزه کرده‌اند.

براساس برنامه‌های دولتی، شکارچیان دارای مجوز برای هر کیلوگرم کانگورو هزینه دریافت می‌کنند و گوشت و پوست لاشه‌ کانگوروهای شکار شده فرآوری و به حدود ۷۰ کشور صادرات می‌شود. براساس اعلام انجمن صنعت کانگورو استرالیا، این صنعت سالانه ۲۰۰ میلیون دلار استرالیا (۱۳۳ میلیون دلار آمریکا) ارزش دارد.

برای چند دهه، چرم کانگورو به دلیل نرمی و استحکام، از سوی تولیدکنندگان کفش‌های فوتبالی به عنوان یک ماده اولیه باکیفیت انتخاب شده است اما اخیرا شرکت‌های آمریکایی و آلمانی نایکی و پوما اعلام کردند که قصد دارند از این پس به جای چرم کانگورو از جایگزین‌های مصنوعی برای تولید محصولات خود استفاده کنند. گروه‌های حقوق حیوانات این تصمیم را یک پیروزی قلمداد کرده‌اند. اما با وجود تلاش‌های انجام شده از سوی فعالان حقوق حیوانات، هنوز ممنوعیت واردات کانگورو به آمریکا و اتحادیه اروپا تصویب نشده است.

از سوی دیگر کارشناسان حیات وحش می‌گویند که کشتار با مجوز برای حفظ تعداد پایدار و جلوگیری از رنج خود کانگوروها هنگام رقابت با چارپایان اهلی بر سر غذا و آب، ضروری است.

جیم رادفورد بوم‌شناس و زیست‌شناس از دانشگاه لاتروب در ملبورن گفت که اگر صنعتی برای چرم و گوشت کانگورو وجود نداشته باشد، زمین‌داران همچنان به کانگوروها تیراندازی خواهند کرد که این وضعیت برای رفاه خود این حیوانات بدتر خواهد بود، تا اینکه به شیوه‌ای منظم و کنترل شده کشتار انجام شود.

شمارش کانگوروها به دلیل مناطق وسیعی که در آنها پرسه می‌زند، بسیار دشوار است اما مقام‌های دولتی هر ساله بررسی‌هایی را در این زمینه انجام می‌دهند. سپس سهمیه‌های سالانه برای کشتار کانگوروها تعیین می‌شود. این سهمیه در برخی ایالت‌ها بیشتر از ۲۰ درصد نیست و در ویکتوریا کمتر از ۱۰ درصد است.

براساس آخرین آمارهای دولتی، ۳۶.۵ میلیون کانگورو و والارو تحت برنامه کنترل جمعیت در پنج ایالتی که امکان استفاده تجاری از آنها وجود دارد شامل نیو ساوت ولز، کوئینزلند، ویکتوریا، استرالیای جنوبی و استرالیای غربی، پرسه می‌زنند.

امسال، براساس سهمیه‌بندی انجام شده در این ایالت‌ها، اجازه داده شده که تا حدود پنج میلیون کانگورو کشتار شوند. در سال‌های اخیر، سهمیه‌های سالانه برآورده نشده و براساس گزارش وزارت تغییرات اقلیمی، انرژی، محیط‌زیست و آب، تنها ۴ درصد از کل جمعیت کانگوروها حذف شده است.

دولت همچنین سهمیه‌های غیرتجاری را تعیین می‌کند تا به کشاورزان دارای مجوز اجازه دهد تعداد معینی از کانگوروها را در املاک خود بکشند اما این لاشه‌ها جمع‌آوری یا ثبت نمی‌شوند.

منبع: سی‌ان‌ان