چرا مسافران استرالیایی از قرنطینه شدن در هتل‌های پنج ستاره گلایه دارند؟

فوربس- تامارا تیسن

صدای استرالیا – از نیمه‌شب ۲۸ مارس ۲۰۲۰، تمامی مسافران استرالیایی که از سفرهای خارجی به خانه باز می‌گردند، مجبورند برای دو هفته در هتلی مجلل قرنطینه شوند.

درپی تصمیم دولت استرالیا برای بستن مرزها به روی توریست‌های خارجی، مقررات جدید و سختگیرانه کرونایی به آن معنی است که استرالیایی‌هایی که از کشورهای دیگر وارد استرالیا می‌شوند دیگر نمی‌توانند ۱۴ روز قرنطینه اجباری را در حریم امن خانه‌های خود سپری کنند.

در عوض این افراد به مراکز قرنطینه دولتی منتقل می‌شوند، که معمولا از هتل‌های لوکسی مانند هیلتون، اینترکانتیننتال و سوئیس هتل تشکیل شده‌اند. دولت فدرال تامین هزینه اقامت و غذای این افراد را به عهده گرفته‌است و عجیب اینجاست که برای عده‌ای این مجازات، سخت‌تر از عذاب جهنم است.

اکنون تمامی مسافران بین‌المللی پس از فرود در هر استان استرالیا، بلافاصله به هتلی در همان استان اسکورت می‌شوند و تا پایان دوران محکومیتشان در آن هتل اجازه بازگشت به خانه‌های خود را ندارند، و این دقیقا همان تصویری است که بعضی از مسافران از اقامت در میان حوله های مخملین هتل توصیف می‌کنند- مجازات حبس در زندان.

بلافاصله پس از ورود به هتل و مستقر شدن فی‌الفور مسافران(البته تحت تاثیر حضور سنگین نیروهای پلیس) صدای ناله و فغان فوجی از ساکنان شاکی قرنطینه شده در هتل‌ها در میان شبکه‌های اجتماعی می‌پیچد.

امبر هموند پیانیست کلاسیک ۴۲ ساله از سوئیت خود در سوئیس هتل وضعیت را بسیار مخوف توصیف می‌کند. او به همراه ۳۰۰ استرالیایی دیگر پرواز نوروین جوئل در این هتل قرنطینه شده‌اند. این نوازنده کشتی‌های تفریحی در مصاحبه‌ای با شبکه اس بی اس گلایه کرد که با او و همسفرانش مانند تبهکاران برخورد شده است. او معترضانه گفت: ما حتی درصورت استفاده از ماسک و رعایت فاصله ۱٫۵ متری نیز اجازه خروج از اتاق‌هایمان را نداریم. به جز برای دریافت غذا اجازه باز کردن در اتاق هایمان را نداریم. حتی اجازه تنفس هوای تازه را نیز نداریم و پنجره‌ اتاق ها باز نمی شوند.

مطمئن نیستم خانم هموند از این موضوع مطلع باشند که همه شهروندان استرالیا، چه در هتل‌های لوکس ساکن باشند و چه نباشند، درحال حاضر مجبور به رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی هستند. همچنین چند هتل مجللی که اخیرا از آنها بازدید کردم پنجره داشتند، دست کم به هواکش مجهز بوده‌اند.

بر اساس گزارش بی بی سی، آنها که در هتل ها قرنطینه هستند می‌گویند هیچ شباهتی به تعطیلات ندارد. اما واقعا کسی چنین انتظاری داشت؟ درست است که محبوس شدن در یک هتل مجلل، به تایید گلدیس برجیکلیان، نخست وزیر ایالتی نیوساوث‌ولز می تواند خسته‌کننده باشد. درست است که مهمانان کنونی هتل‌ها امکان استفاده از اسپا و استخرهای روباز را ندارند. اما گلایه‌های این مسافران به اندازه ای شدید است که دیگران تصور می‌کنند آنها به جای هتل های مجلل در کمپ‌های کار اجباری ساکن شده‌اند. مکان‌های بسیار بدتری برای سکونت وجود دارد. برای آغاز چطور است سری به کمپ پناهجویان بزنید.

جسیکا پینیلی مربی حرفه ای سبک زندگی در بازگشت از بالی و پس از قرنطینه اجباری در اینستاگرام خود خطاب به طرفدارانش گفت مساله حقوق بشر مطرح است. تصور می‌کنم او تا به حال نامی از نائورو نشنیده است، جایی که بیش از ۱۴۰۰ نفر در بازداشتگاه‌های ساحلی پناهجویان استرالیا در معرض خطر شدید ابتلا به کووید-۱۹ محبوس شده‌اند.

هزاران استرالیایی که اکنون در قرنطینه های هتلی نگهداری می‌شوند روزانه سه وعده غذا دریافت می کنند. همچنین سوئیس هتل خدماتی مانند خرید سفارش ها، خدمات درمانی و جمع آوری زباله و ملحفه را نیز انجام می دهد. بسیاری از شکایات متوجه کیفیت غذایی است که برای محبوس شدگان در هتل ها سرو می شود. این وضعیت از زمانی که به هتل ها اجازه داده شده تا امکان سفارش غذا از بیرون را به مسافرانش خود بدهند، بهبود یافته است. با این همه، رفتارهای خودبینانه و حق‌به‌جانب از سوی عده‌ای، بسیاری از استرالیایی‌ها را بهت‌زده ساخته است. برای مثال زمانی که لارا ورتینگتون مدل مشهور به جای مادرش درباره دریافت نکردن خدماتی در حد هتل پنج ستاره در هتل سیدنی توئیت کرد، با واکنش‌های خشمگینانه و تندی کاربران مواجه شد.

در این میان عده ای از هتل‌نشین‌ها از زمان قرنطینه خود به شکلی مثبت استفاده می‌کنند. آنجلا نگوین زمانی که استرالیا دستور بازگشت شهروندانش را صادر کرد، در سنگاپور حضور داشت. ازاین رو او با مجموعه ای از تجهیزات شخصی و مورد نیازش وارد هتل هیلتون سیدنی شد، و در اتاقش در میان کلاس‌های آنلاین آموزش زبان ماندریان و ایتالیایی، به اداره کسب و کار لباس زیر زنانه اش نیز بپردازد. یکی از گزارشگران شبکه ای بی سی نیز که سفر او به پرو برای شرکت در مراسم ازدواج خانوادگی برهم خورد، زندان طلایی پنج ستاره خود در هتل اینترکانتیننتال سیدنی را با لحنی پرافسوس از “تعطیلاتی که نیست” اینگونه توصیف کرده است: تخت‌ها عالی هستند، اینترنت پر سرعت است و ما چشم اندازی از بندر سیدنی داریم که بیشتر مردم حسرت دیدنش را دارند.

یکی از انتقاداتی که به درستی به قرطنینه کردن افراد در هتل ها وارد شده، به خطری اشاره دارد که ساکنین دائمی هتل ها که معمولا سالمندان هستند را تهدید می کند. اینطور به نظر می‌آید در سیدنی به این ساکنان دائمی نسبت به ورود افراد جدید احتمالا مبتلا به کرونا هشدار داده نشده‌است، که با این وجود، ضرورت تزریق پول به صنعت بحران‌زده هتل‌داری استرالیا بیشتر خواهد‌شد.

با این همه، مسافرانی که توسط دولت فدرال محبوس شده اند باید قدردان اقبال بلندشان باشند.  مسافرانی که از کشورهای خارجی وارد قلمرو شمالی استرالیا شده‌اند، باید هزینه ۲۵۰۰ دلاری اقامت در هتل را خود پرداخت کنند. این وضعیت شامل حال مسافران داخلی که میان شهرها سفر کرده اند نیز می شود. در این میان، دیگر کشورها با شدید تر کردن مقررات خانه‌نشینی، درحال پیاده سازی طرح های قرنطینه‌سازی در هتل ها هستند. مالزی که اجرای مقررات کنترل تحرک را تا اواسط ماه آوریل تمدید کرده است، به تازگی اقامت در هتل برای مسافران تازه بازگشته را به اجرا گذاشته است. اینطور به نظر می آید که افراد در این هتل ها مهمان نوازی رایج آسیایی را با بخشندگی زیادی تجربه خواهند کرد.

محقق مالزیایی دانشگاه ناتینگهام در توئیتر خود نوشت: (اتاقم) خیلی راحت است، تهویه هوا و وای فای دارد، تختی بزرگ، تلویزیون و توالت های مجزا. غذا نیز سرو می شود. و همه اینها رایگان است. به این کشور افتخار می‌کنم.