هرگونه تنبیه بدنی کودکان در کوئینزلند ممنوع می‌شود

صدای استرالیا- والدین در کوئینزلند ممکن است به دلیل هرگونه تنبیه بدنی فرزندانشان با اتهامات جنایی روبرو شوند، زیرا ایالت به سمت غیرقانونی کردن تنبیه بدنی در خانه حرکت می‌کند.

کمیسیون اصلاحات حقوقی کوئینزلند (QLRC) در حال بازبینی قانون کیفری ایالت است که به والدین، مراقبین و معلمان اجازه می‌دهد تا از تنبیه بدنی استفاده کنند. البته در قوانین کنونی آمده که این تنبیه باید «معقول» تلقی شود.

تغییرات پیشنهادی به دنبال این است که این دفاع قانونی را حذف یا به طور قابل توجهی محدود کند و به کودکان همان سطح حفاظت قانونی از تعرض را که بزرگسالان دارند، اعطا کند. بر اساس قوانین جدید، هر نوع تنبیهی که باعث آسیب شود، مانند ضربه زدن با قاشق چوبی یا کمربند، ممنوع خواهد بود. همچنین استفاده از هرگونه نیرویی بر روی سر، صورت یا گردن کودک نیز ممنوع خواهد شد.

بیش از ۱۰۰ کارشناس در حوزه سلامت و رفاه، از جمله بنیاد “دانیل موریس” و “بریو هارتس”، این بررسی را مورد استقبال قرار داده‌اند.

دکتر جاستین کلسون، یک کارشناس تربیت فرزند و پدر شش فرزند، یکی از قوی‌ترین حامیان این تغییرات است. او به روزنامه دیلی میل استرالیا گفت که بیش از ۶۰ سال شواهد نشان می‌دهد که ضربه زدن به کودکان مفید نیست و بهتر است از آن پرهیز شود. او توضیح داد که ضربه زدن بر اساس یک مدل «دوز-پاسخ» عمل می‌کند، به این معنی که با افزایش فراوانی یا شدت ضربه زدن، نتایج بدتر می‌شوند. او افزود: «هر چه کودکان بیشتر مورد ضرب و شتم قرار بگیرند، نتایج بدتر می‌شود.»

ناتالی بار، مجری برنامه صبحگاهی «سان‌رایز»، نیز در این بحث شرکت کرده و حمایت خود را از اصلاحات پیشنهادی ابراز کرده است. او به عنوان مادر دو فرزند گفت: «من بحث‌های قدیمی مانند “ما به عنوان کودکان مورد ضرب و شتم قرار گرفتیم و خوب شدیم” را می‌شنوم. اما این استدلال‌ها دیگر قابل قبول نیستند. ما آن زمان کمربند ایمنی هم نداشتیم.»

با این حال همه هم چندان موافق نیستند. “پرُو مک‌سوئین”، یک تحلیلگر اجتماعی، این تغییرات را به عنوان یک مداخله غیرضروری در زندگی خانوادگی تلقی می‌کند. او در گفت‌وگو با دیلی میل استرالیا اظهار داشت که هیچ‌کس تنبیه شدید که به کودک آسیب برساند را تأیید نمی‌کند، اما او از نسلی آمده که در آن زمان گاهی اوقات به دلیل رفتارهای نادرست، تنبیه می‌شدند و این موضوع برای او عواقب روانی طولانی‌مدت نداشته است. او معتقد است که کارشناسان در حال مخدوش کردن تفاوت بین تنبیه والدین و تنبیه بدنی یا آزار هستند.

مک‌سوئین همچنین بیان کرده که عدم توانایی والدین در تنبیه صحیح فرزندان باعث شده که نسل جدیدی از کودکان بدون مرزها و احترام بزرگ شوند. او انتقاد می‌کند که والدین توسط افرادی که او آنها را «مداخله‌گر» می‌نامد، کنار گذاشته شده‌اند و این افراد احتمالاً بر سیستم آموزشی ضعیف تأثیر گذاشته‌اند.

در مقابل دکتر جاستین کلسون، در پاسخ به نگرانی‌ها درباره مداخله دولت، تأکید کرد که دولت باید از کودکان، که گروهی آسیب‌پذیر در جامعه هستند، محافظت کند. او گفت برخی ممکن است بگویند «فقط یک ضربه است»، اما این «ضربه» می‌تواند به ابزاری پیش‌فرض برای تربیت تبدیل شود. او توضیح داد که وقتی تنبیه بدنی به روش اصلی تبدیل می‌شود، توانایی والدین برای پاسخگویی سازنده کاهش می‌یابد و ممکن است برخی والدین شروع به ضربه زدن به سختی یا بیشتر کنند.

او همچنین اشاره کرد که کشورهای دیگری قبلاً قوانین مشابهی را تصویب کرده‌اند. به گفته وی حدود ۶۷ کشور برای محافظت از کودکان، قوانینی را برای ممنوعیت کتک زدن وضع کرده‌اند.

انتظار می‌رود QLRC توصیه‌های خود را در مورد این قانون در اواخر امسال ارائه دهد.

منبع: دیلی میل