نبرد انتخاباتی استرالیا زیر سایه بحران مسکن

صدای استرالیا– خرید یا اجاره خانه برای یک فرد معمولی در استرالیا بسیار سخت شده است؛ این وضعیت ناشی از قیمت‌های سرسام‌آور خانه، افزایش مداوم اجاره‌ها و کمبود مسکن اجتماعی است.

با کمتر از یک ماه مانده تا انتخابات فدرال، موضوع مسکن در صدر دغدغه‌های رأی‌دهندگان قرار دارد. دو حزب اصلی کشور – حزب کارگر و ائتلاف لیبرال-نشنال – هر دو وعده داده‌اند که به طرق مختلف با این بحران مقابله خواهند کرد.

استرالیایی‌ها در حال حاضر تحت فشار شدید هزینه‌های زندگی قرار دارند و خود را برای تأثیرات جنگ تعرفه‌ای جهانی دونالد ترامپ نیز آماده می‌کنند. هنوز مشخص نیست که آیا وعده‌های احیای رؤیای استرالیایی از سوی این احزاب، می‌تواند نظر رأی‌دهندگان را جلب کند یا نه.

مشکل اصلی: عرضه کمتر از تقاضا

به‌طور ساده، استرالیا به اندازه کافی خانه نمی‌سازد تا پاسخگوی رشد سریع جمعیت خود باشد. این کمبود باعث شده تا هر خانه‌ی موجود، برای خرید یا اجاره گران‌تر شود.

قوانین سختگیرانه برنامه‌ریزی شهری نیز مشکل را تشدید کرده‌اند. این قوانین مانع از ساخت خانه در مناطقی می‌شوند که اکثر مردم مایل به زندگی در آنجا هستند، مانند شهرهای بزرگ. بوروکراسی سنگین باعث شده که مناطقی مانند ملبورن و سیدنی تراکم جمعیتی بسیار کمتری نسبت به شهرهای هم‌اندازه در جهان داشته باشند.

زوال مسکن عمومی و تغییر اقلیم

کاهش مداوم مسکن عمومی و طولانی شدن لیست‌های انتظار نیز اوضاع را وخیم‌تر کرده و مردم را به سمت بی‌خانمانی یا زندگی در شرایط شلوغ و نامناسب سوق داده است. تغییرات اقلیمی نیز بسیاری از مناطق را غیرقابل‌سکونت کرده و بلایای طبیعی نظیر آتش‌سوزی‌های جنگلی و طوفان‌های شدید، خانه‌های بسیاری را نابود کرده‌اند.

در همین حال، دهه‌ها سیاست‌گذاری دولتی باعث تجاری‌سازی مالکیت ملک شده‌اند. بنابراین، آرمان داشتن خانه، که زمانی در استرالیا یک حق تلقی می‌شد، اکنون به فرصتی برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است.

چقدر پول برای خرید یا اجاره خانه در استرالیا لازم است؟

پاسخ کوتاه: بستگی دارد که کجا زندگی می‌کنید.

بر اساس نظرسنجی Demographia در سال ۲۰۲۳، سیدنی دومین شهر غیرقابل‌تحمل دنیا برای خرید ملک است. داده‌های جدید شرکت تحلیلی CoreLogic نشان می‌دهد که قیمت متوسط خانه در سیدنی تقریباً ۱.۲ میلیون دلار استرالیا است.

در میان پایتخت‌های استرالیا، میانگین قیمت خانه‌ها کمی بیش از ۹۰۰ هزار دلار استرالیاست. قیمت خانه در سطح کشور طی پنج سال گذشته ۳۹.۱٪ افزایش یافته و دستمزدها نتوانسته‌اند با این رشد هماهنگ شوند.

طبق گزارش «وضعیت سیستم مسکن ۲۰۲۴»، اکنون برای یک خریدار متوسط، حدود ۱۰ سال زمان لازم است تا بتواند ۲۰٪ پیش‌پرداخت لازم برای خرید یک خانه متوسط را پس‌انداز کند.

بازار اجاره هم بی‌رحم است

بازار اجاره نیز آرامشی به همراه نداشته و از زمان شروع کووید، اجاره‌ها در سطح کشور ۳۶.۱٪ افزایش یافته‌اند؛ معادل حدود ۱۷۱ دلار در هفته.

سیدنی با متوسط اجاره هفتگی ۷۷۳ دلار در صدر است، پس از آن پرت با ۶۹۵ دلار و سپس کانبرا با ۶۶۷ دلار در هفته قرار دارند.

آیا مهاجرت و خریداران خارجی باعث بحران مسکن شده‌اند؟

مهاجرت و خرید ملک توسط اتباع خارجی اغلب به‌عنوان عوامل بحران مسکن مطرح می‌شوند. اما کارشناسان می‌گویند که این عوامل از نظر آماری تأثیر قابل‌توجهی ندارند.

بسیاری از مهاجران، دانشجویان بین‌المللی هستند که در اقامتگاه‌های مخصوص دانشجویان سکونت دارند و وارد بازار مسکن نمی‌شوند.

طبق گفته مایکل فوترینگهام، رئیس مؤسسه تحقیقات مسکن و شهرسازی استرالیا، “تأثیر مهاجران بر بازار مسکن آن‌چنان عمیق نیست که برخی ادعا می‌کنند.”

از سوی دیگر، برندان کوتز از اندیشکده Grattan نیز می‌گوید خرید خانه توسط اتباع خارجی «موضوعی بسیار جزئی» است و تأثیر زیادی بر بحران ندارد.

طبق داده‌های سازمان مالیاتی استرالیا، خانه‌هایی که در سال ۲۰۲۲-۲۳ توسط خریداران خارجی خریداری شده‌اند، کمتر از یک درصد از کل معاملات مسکن را تشکیل می‌دهند.

کوتز می‌گوید: «خرید ملک برای خارجی‌ها در حال حاضر بسیار دشوار است، چون مشمول انواع مالیات‌ها و محدودیت‌های سرمایه‌گذاری هستند.»

وعده‌های احزاب اصلی استرالیا چیست؟

هر دو حزب کارگر و ائتلاف وعده داده‌اند که خانه‌های بیشتری بسازند؛ با وعده حزب کارگر برای ساخت ۱.۲ میلیون واحد تا سال ۲۰۲۹ و وعده ائتلاف برای تسهیل ساخت ۵۰۰ هزار واحد.

حزب کارگر در بودجه اخیر خود طرح سرمایه‌گذاری ۳۳ میلیارد دلاری برای مسکن را اعلام کرده که شامل کمک به خریداران خانه اول با سپرده‌های کمتر از طریق وام‌های مشارکتی است.

همچنین این حزب وعده ساخت مسکن اجتماعی بیشتر و ارائه یارانه‌هایی برای مالکیت و اجاره‌ به اقشار با درآمد پایین تا متوسط را داده است.

در مقابل، سیاست اصلی ائتلاف برای بهبود قیمت مسکن، کاهش مهاجرت، محدود کردن تعداد دانشجویان بین‌المللی، و اعمال ممنوعیت دو ساله بر سرمایه‌گذاری خارجی در املاک موجود است.

همچنین آن‌ها وعده داده‌اند ۵ میلیارد دلار برای توسعه زیرساخت‌ها جهت پشتیبانی از شوراهای محلی و تأمین آب، برق و فاضلاب در سایت‌های ساخت‌وساز اختصاص دهند.

منبع: بی‌بی‌سی