وبسایت اطلاع رسانی فارسی زبانان استرالیا | Voice Of Australia

| یکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳ | Sunday 1 December 2024
» اجتماعی » صف هزاران نفری در جیلانگ برای دیدن گل جسد

تاریخ انتشار : 1403/08/23 - 10:44

صف هزاران نفری در جیلانگ برای دیدن گل جسد

صدای استرالیا- در شهر جیلانگ، در جنوب ملبورن، هزاران نفر در صف ایستادند تا فرصتی نادر برای دیدن و بوییدن یک گیاه غیرعادی داشته باشند.


صدای استرالیا- در شهر جیلانگ، در جنوب ملبورن، هزاران نفر در صف ایستادند تا فرصتی نادر برای دیدن و بوییدن یک گیاه غیرعادی داشته باشند.

این به اصطلاح “گل جسد” یا Amorphophallus Titanum به هنگام شکوفه دادن بوی متعفنی از خود منتشر می‌کند و همین بوی بد باعث شده تا نام گل جسد به او داده شود.

بوی بسیار بد این گل برای جذب گرده افشان‌هایی مانند سوسک و مگس است.

گل جسد به طور غیرقابل پیش بینی شکوفا می‌شود، گاهی اوقات فقط یک بار در هر ۱۰ سال و هر گل فقط ۲۴ تا ۴۸ ساعت دوام دارد و آن را به یک رویداد بسیار ارزنده تبدیل می‌کند که جمعیت زیادی را به خود جلب می‌کند.

این گیاه در سال ۲۰۲۱ از هرباریوم ایالتی در آدلاید، استرالیای جنوبی به باغ گیاه‌شناسی جیلانگ هدیه داده شد و برای سال‌ها باغبانان منتظر نشانه‌هایی از جوانه‌های نوپای آن بودند.

ریس مک ایلونا، مدیر پارک جیلانگ، به ناین نیوز گفت: این گیاه در روز دوشنبه، ۱۱ نوامبر، پس از چند روز انتظار، با حدود ۵۰۰۰ نفر برای دیدن آن در همان روز اول، شروع به شکوفایی کرد.

باغ گیاه شناسی تا عصر سه‌شنبه و تا زمانی که این گل شکوفا بود یکسره باز بود.

برای کسانی که نتوانستند شخصاً این گل را ببینند باغ امکان پخش زنده آن را فراهم کرد که طبق وب‌سایت شهر، ده‌ها هزار بازدیدکننده داشته و بینندگانی از سراسر جهان هم آن را مشاهده می‌کنند.

برخی از بازدیدکنندگان چندین بار برای تماشای این گیاه در مراحل مختلف شکوفایی آن بازگشتند.

تیتان آروم در حال انقراض، بزرگترین گونه گل مردار است و حفظ آن از آنجایی که جمعیت وحشی در حال کاهش است مهم است.

این گیاه بومی اندونزی است و به عنوان “در خطر انقراض” در فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعیت (IUCN) از گونه‌های در معرض خطر ثبت شده است. بر اساس گزارش IUCN، زیستگاه بومی آن جنگل سوماترا توسط تخریب زمین و جنگل زدایی ویران شده است و بسیاری از زمین‌ها به مزارع چوب، کاغذ یا نخل روغنی تبدیل شده است.

این گیاه می‌تواند بیش از ۳۰ تا ۴۰ سال زندگی کند – به این معنی که در تمام طول عمر خود فقط چند بار شکوفا می‌شود. IUCN تخمین می‌زند که تنها چند صد مورد از این گیاهان در طبیعت باقی مانده است.

طبق گزارش IUCN، این گیاه اکنون از نظر قانونی در اندونزی محافظت می‌شود و ده‌ها باغ گیاه‌شناسی در سراسر جهان آن را برای حمایت از حفظ آن پرورش می‌دهند.

منبع: سی‌ان‌ان


برچسب ها : , ,
دسته بندی : اجتماعی , اخبار , اسلایدر , پیشنهاد سردبیر
ارسال دیدگاه