» اجتماعی
» تعجب زن آمریکایی در استرالیا؛ اینها اصلا نمیگویند «دوستت دارم»!
تاریخ انتشار : 1402/10/30 - 1:42
تعجب زن آمریکایی در استرالیا؛ اینها اصلا نمیگویند «دوستت دارم»!
صدای استرالیا- یک زن آمریکایی متوجه جزییات عجیبی در مورد ارزشهای خانواده همسر استرالیاییاش شده و نمیداند چطور باید از این مساله عبور کند.
صدای استرالیا- یک زن آمریکایی متوجه جزییات عجیبی در مورد ارزشهای خانواده همسر استرالیاییاش شده و نمیداند چطور باید از این مساله عبور کند.
کامیل دریافته که خانواده همسرش هرگز نمیگویند که همدیگر را دوست دارند. او این مساله را به دلیل فرهنگ سرد استرالیا میداند.
کامیل در شبکه اجتماعی ردیت پرسید: «آیا خانوادههایی که به هم میگویند “دوستت دارم” در استرالیا کم هستند؟ خانواده من وقتی داریم تلفنی یا حضوری خداحافظی میکنیم، این جمله را میگویند.
وی افزود: شوهر من کاملا استرالیایی است. خانواده او اصلا نمیگویند “دوستت دارم”. من تا حالا این جمله را از آنها نشنیدهام و این برای من خیلی عجیب است.
همسر کامیل به او گفته که استرالیاییها اغلب گفتن جمله “دوستت دارم” را عجیب میدانند و در عوض عشق خود را به روشهای دیگر، مثلا در عمل، نشان میدهند.
کامیل افزود: به نظر شوهر، گفتن جمله دوستت دارم مخصوص خانوادههای آمریکایی است.
صدها استرالیایی در پاسخ گفتهاند که نحوه تربیت آنها با توصیفی که شوهر کامیل از خانوادهاش کرده، مطابقت داشته است.
یکی از آنها نوشت: من در خانوادهای بزرگ شدم که هرگز در آن، جمله دوستت دارم را نشنیدم. اما اکنون خودم سه فرزند بزرگ دارم و همیشه این جمله را میگویم.
یکی دیگر نوشت: روزی چند بار به فرزندانم میگویم که دوستشان دارم. پدرم و مادرم هرگز به من این را نگفتند و برایشان ناخوشایند بود. والدینشان هم به آنها نگفته بودند. آنها به جای عشق، با نظم و انضباط خانواده را داره میکردند. احساس میکنم که این مساله ترکیبی از ویژگیهای نسلی و کمبود هوش هیجانی است.
زنی هم گفته است: مردان خانواده پدرم با این ایده که «ما به عشق فرزندانم احتیاج نداریم، به احترام نیاز داریم» بزرگ شدهاند. همین هم باعث میشود که محبت کمی نشان بدهند.
زن دیگری نیز نوشته است: مادربزرگم هرگز به من نگفت که من را دوست دارد؛ اما یادم نمیآید از این مساله ناراحت شده باشم. فقط یادم هست که این مساله توجهم را جلب کرده بود و به آن فکر میکردم. البته به این معنی نیست که من را دوست ندارد. بلکه فقط به گفتن آن عادت نکرده است.
البته استرالیاییهایی هم بودند که گفتهاند بخشی از خانواده مهربانتری بودهاند و این مساله را خوششانسی خود دانستهاند.
یکی از آنها نوشته است: احساس می کنم خیلی خوش شانس هستم چون مادرم همیشه عشق خود را ابراز میکرد. او در سال ۱۹۴۷ به دنیا آمد، بنابراین او بخشی از نسل هیپیها و بیبیبومرها بود.
یکی دیگر از کاربران ردیت هم گفته است: خانواده من هم زیاد میگویند دوستت دارم. حتی لوریکیت، حیوان خانگی ما هم این جمله میگوید.
مردی نوشته: عجیب است که به افرادی که دوستشان دارید، این را نگویید. این مساله خانواده، دوستان و حیوانات خانگی را شامل میشود.
مردی به شوخی گفت: آنقدر به خانوادهام میگویم دوستت دارم که گاهی اشتباه میکنم و موقع خداحافظی تلفنی با همکارانم هم به آنها میگویم.
منبع: دیلی میل
برچسب ها : زندگی در استرالیا , فرهنگ استرالیایی
دسته بندی : اجتماعی , اخبار , اسلایدر , پیشنهاد سردبیر
اشتراک در خبرنامه
برای دریافت اخبار و رخدادهای مهم ایمیل خود را وارد کنید
ثبت گردید
از اعتماد شما متشکریم!
مطالب مرتبط
ارسال دیدگاه