تبعیض شغلی بر اساس نام و نژاد در استرالیا؛ آیا تغییر نام کمک می‌کند؟

صدای استرالیا – نیماش پاراناپالیاج پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه دیکن در زمینه املاک و مستغلات، ماه‌ها برای تماس کارفرماهایی که به آنها درخواست استخدام داده بود، انتظار کشید و در نهایت تصمیم گرفت که نام خانوادگی خود را در تقاضاهای شغلی تغییر دهد.

وی می‌گوید: نام کامل من در مجموع ۲۱ حرف دارد؛ بنابراین احساس می‌کردم شاید برای پر کردن رزومه شغلی بیش از حد طولانی است.

نیماش اسم خود را کوتاه کرد و به هشت حرف کاهش داد و پس از آن، تماس‌های بیشتری با او گرفته شد.

او که پیش از کوتاه کردن نامش، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ تقاضای شغلی داده بود، می‌گوید: حتی برای مشاغلی تقاضا می‌دادم که مرتبط با رشته من نبود. احساس می‌کردم تمام مهارت‌ها و صلاحیت‌های لازم را برای گرفتن شغل مورد نظر دارم؛ اما کاملا ناامید شده بودم.

وی می‌افزاید: همه بدون در نظر گرفته پیشینه و نام‌شان مستحق فرصت‌های برابر و منصفانه هستند. باید به همه فرصت داده شود و فقط توانایی افراد در نظر گرفته شود، نه ظاهر و نام آنها.

نام من، هویت من

الهام موسی در جست‌وجوی شغل مورد نظرش به عنوان مشاور راهبری و ریسک روزی تا ۱۰ درخواست شغلی ارسال می‌کرد و بسیاری از آنها حتی پاسخی به او نمی‌دادند.

برای او با وجود داشتن کارشناسی ارشد حقوق تجارت، تجربه یافتن شغل پس از اتمام دانشگاه پر استرس و دلهره‌آور بوده است.

موسی می‌گوید: دوستان و همکلاسی‌های من درباره اینکه چگونه شغل‌شان را به دست آورده‌اند و برنامه‌شان برای سال بعد می‌گفتند؛ اما من حرفی برای گفتن نداشتم.

وی می‌افزاید: من تمامی الزامات شغلی موردنظر کارفرماها را داشتم و به تک تک سوالات آنها جواب می‌دادم؛ با این وجود نمی‌توانستم شغل را به دست بیاورم.

الهام موسی ادامه می‌دهد: به رویدادهای شبکه‌سازی رفتم و سعی می‌کردم از این فشارها کم کنم؛ ولی کل فرایند درخواست شغل برای من بسیار استرس‌زا بود.

او پس از اینکه دید همه دوستانش پس از تحصیل فرصت‌های شغلی مناسبی به دست آورده‌اند، به این فکر کرد که نامش را تغییر بدهد؛ اما در نهایت تصمیم گرفت که این کار را نکند؛ زیرا به نظرش کار درستی نبود.

وی حالا با نگاهی به گذشته، خوشحال است که با وجود مشکلات فراوان، دست به این کار نزده است: نام من هویت من است؛ نمی‌خواهم و نباید به هر دلیلی، آن را تغییر بدهم. من به اسم خودم افتخار می‌کنم.

نام انگلیسی؛ فرصت بیشتر

تحقیقات نشان می‌دهد متقاضیانی که نام آنگلوسلتیک دارند، فرصت مصاحبه‌های شغلی برای آنها بیشتر است.

لیزا آنیسی، مدیر شورای تنوع استرالیا با بیان اینکه افراد از جوامع به حاشیه رانده شده با موانع شغلی زیادی روبه‌رو هستند، می‌گوید: تحقیقات متعدد نشان می‌دهد افرادی که نام انگلیسی- سلتی ندارند، برای رسیدن به مرحله مصاحبه شغلی باید درخواست‌های بیشتری بدهند.

مطالعه‌ای که اخیرا از سوی موسسه شاخص‌های کیفی برای یادگیری و آموزش (QILT) انجام شده، نشان می‌دهد کسانی که زبان اصلی‌شان انگلیسی است، در ۷۹ درصد مواقع دعوت به مصاحبه شغلی می‌شوند. در حالی که در مورد افراد غیرانگلیسی زبان این آمار ۶۶ درصد است.

مطالعه دیگری که به مدت دو سال از سوی دانشگاه موناش و کینگز کالج لندن نیز انجام شده، حاکی است که متقاضیان دارای نام انگلیسی، تقریبا دو برابر اقلیت‌های قومی هنگام درخواست مشاغل غیر مدیریتی پاسخ دریافت می‌کنند.

در این مطالعه به منظور بررسی تبعیض استخدامی علیه شش گروه قومی، برای ۴ هزار آگهی استخدام، ۱۲ هزار رزومه یکسان با نام‌های مختلف ارسال شد.

در این تحقیق، اقلیت‌های قومی که برای پست‌های مدیریت و رهبری در ۱۲ شغل مختلف درخواست می‌دادند، وضعیتی به مراتب بدتر داشتند و ۵۷٫۴ درصد کمتر از متقاضیانی که نام انگلیسی داشتند با آنها تماس برقرار می‌شد.

این مطالعه همچنین نشان داد که متقاضیان از اقلیت‌های قومی ۶۳٫۷ درصد کمتر از متقاضیان با نام انگلیسی برای مشاغل رهبری که نیاز به تماس با مشتری داشت، پاسخ مثبت دریافت می‌کنند.

تشویق شرکت‌ها به بررسی رزومه با حذف نام

ملادن آداموویچ، مدرس مدیریت بین فرهنگی در کینگز کالج لندن، که با دانشگاه موناش در این مطالعه کار کرده است، می‌گوید: این تحقیق نشان می‌دهد که برای اقلیت‌های قومی یک سقف شیشه‌ای وجود دارد.

وی می‌افزاید: شواهد مستدل نشان می‌دهد که تبعیض قومی واقعا جدی است. تبعیض استخدامی گزارش شده به دلیل نام افراد است؛ نه به دلیل مسایلی مانند ویزا یا مهارت‌های زبانی و تجربه محلی.

به گفته آداموویچ، بسیاری از استخدام‌کنندگان به دلیل فشارهای زمانی برای تهیه فهرست نهایی و تکمیل نقش‌های شغلی، در یک نظام تصمیم‌گیری ناکارآمد، بر اساس مواردی مانند نام، قومیت، جنسیت، سن یا دانشگاه افراد را انتخاب می‌کنند.

این مدرس دانشگاه پیشنهاد می‌کند که برای کاهش تعصب و سوگیری، کارفرماها اسامی متقاضیان را از روی رزومه‌های شغلی حذف کنند و استراتژی‌های متفاوتی مانند رویه‌های استخدام استاندارد، آموزش استخدام کنندگان و مدیریت تنوع نژادی را به اجرا بگذارند.

منبع: شبکه خبری ای‌بی‌سی