با فوتی (فوتبال استرالیایی) و قوانین آن آشنا شوید

صدای استرالیا- فوتبال استرالیایی یا فوتی ورزشی فیزیکی است که از اویل قرن ۱۹ در استرالیا رواج داشته است.

فوتبال استرالیایی بین دو تیم با ۱۸ بازیکن انجام می‌شود، یعنی در زمین بازی ۳۶ بازیکن از دو تیم حضور دارند و زمینی که در آن مسابقات فوتبال استرالیایی برگزار می‌شود شکل بیضی دارد.

در طول بازی بازیکنان ممکن است در هر گوشه‌ای از زمین حضور داشته باشند و از هر نقطه از بدن خود برای حرکت دادن توپ استفاده کنند.

سبک‌های ابتدایی بازی شامل شوت کردن توپ، حمل توپ با دست و دویدن به همراه توپ بود. قوانینی در مورد اینکه توپ چگونه باید با دست حمل شود وجود دارد. برای مثال بازیکنانی که با توپ می‌دوند بطور متناوب باید توپ را به زمین بزنند.

پرت کردن توپ مجاز نیست و بازیکنان نباید مسیر توپ را مسدود کنند. مشخصه بارز فوتبال استرالیایی «مارک» است. مارک مهارتی است که در آن بازیکنی توپی را که شوت شده و بیش از ۱۵ متر را طی کرده و کسی نتوانسته آن را بگیرید یا لمس کند در اختیار بگیرد. البته اینطور تلقی می‌شود که بازیکنی توپ  را برای مدت زمان معینی در اختیار داشته باشد و یا آنکه توپ در حال پروزا را سه بار یا بیشتر لمس کند. در این صورت این امتیاز به بازیکن داده می‌شود تا توپ را در اختیار داشته باشد.

در اختیار داشتن توپ در فوتبال استرالیایی همواره موضوعی بحث برانگیز بوده به جز مواردی  که  ضربه آزاد به تیمی داده شود و یا آنکه توپ مارک شود.

بایکنان می‌توانند با استفاده از دست و یا تمام بدن خود مانع حرکت بازیکن تیم حریف بشوند. این یک بازی فیزیکی خطرناک است. در زمانی که تلقی شود بازی به عمدا با تاخیر مواجه شده داور مداخله کرده و دستور ضربه (شوت) را می‌دهد. پنالتی‌های فاصله دار و  تعویق بازی برای تعدادی از بازی‌ها که بستگی به میزان جدی بودن تخلف دارد امکان پذیر است.

از جمله ویژگی های این بازی علاوه بر مارک می‌توان به مواردی همچون برخوردهای متعدد فیزیکی، گرفتن توپ با رفتن به پشت یک بازیک دیگر که اسامی مختلفی همچون specky, speckie, speccy, screamer or hanger دارد، حرکت سریع بازیکن و توپ و امتیاز گرفتن است اشاره کرد.

اصالت این ورزش را می‌توان در فوتبالی که در سال ۱۸۵۸ در ملبورن بازی می‌شد و توسط مدرسه بازی‌های فوتبال انگلیس انجام می‌شد جستجو کرد.

جستجو برای یافتن مسابقه و ورزشی که برای شرایط استراالیا و جوانان این کشور مناسب باشد موجب شد باشگاه فوتبال ملبورن اولین قوانین فوتبال استرالیایی را در می ۱۸۵۹ ارائه کند که این را می‌توان قدیمی‌ترین قوانین فوتبال در جهان دانست.

فوتبال استرالیایی بیشترین تماشگر را دارد و بینندگان تلویزیونی آن از همه ورزشها در استرالیا بیشتر است و لیگ فوتبال استرالیا (ای اف ال) که تنها رقابت حرفه‌ای در استرالیاست ثروتمندترین نهاد ورزشی این کشور محسوب می‌شود. هر ساله فینال مسابقات فوتبال استرالیایی در زمین کریکت ملبورن برگزار می‌شود و این پرتماشاگرترین مسابقه‌ای است که در سطح استرالیا برگزار می‌شود. البته نمونه آماتور آن در بسیاری از مناطق انجام می‌شود و قوانین مربوط به آن توسط کمیسیون ای اف ال با توجه به قوانین کمیته مسابقات لیگ فوتبال استرالیایی تعیین می‌شود.

برخی دیگر از ویژگی‌های فوتبال استرالیایی به شرح زیر هستند:

هر تیم ۲۲ بازیکن دارد که ۱۸ نفر آنها وارد زمین مسابقه می‌شوند

اولین باری که مسابقه فوتبال استرالیایی در این کشور برگزار شد می ۱۸۵۹ در ملبورن بود

تا سال ۲۰۱۶ میلادی یک میلیون ۴۰۴ هزار و ۱۷۶نفر بطور رسمی نام خود را به عنوان بازیکن فوتبال استرالیایی ثبت کرده بودند.

تا سال ۲۰۱۶ تعداد باشگاه‌های فوتبال استرالیایی ۲۵ هزار و ۷۷۰ مورد بود.

توپ استاندارد فوتبال استرالیایی بیضی شکل و شبیه به توپ‌های مورد استفاده در راگبی است. رنگ توپ مسابقاتی که در روز انجام می‌شود قرمز و بازی‌هایی که در شب انجام می‌شود زرد است.

هر مسابقه چهار کوارتر دارد و یک نفر بطور رسمی زمان هر کوارتر را محاسبه می‌کند. در سطح حرفه‌ای هر کوارتر در حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. البته در برخی از مواقع مانند وقتی که توپ از زمین بیرون می‌رود یا بازیکنی بطور جدی زخمی می‌شود وقت نگه داشته می‌شود. بعد از کوارتر‌های اول و سوم هر تیم ۶ دقیقه فرصت استراحت دارد و زمان استراحت بعد از کوارتر دوم یعنی زمانی که نیمی از بازی به پایان رسیده ۲۰ دقیقه است.

نحوه امتیاز دهی

در این بازی هر گل ۶ امتیاز دارد و توپ در هر ارتفاعی که عبور کند گل محسوب می‌شود. در این بازی گل بخودی امتیازی ندارد.

در انتهای هر کدام از قسمت‌های زمین فوتبال چهار تیر دروازه بصورت زوج وجود دارند که دو تیر در وسط و دو تیر در کناره‌ها و کوتاه‌تر از تیرهای وسط وجود دارند .

به دو تیر دروازه‌ای که در وسط قرار می‌گیرند در اصطلاح ورزشی Goal Posts و به دو تیر دروازه‌ای که در کنار قرار گرفته‌اند در اصطلاح ورزشی Behind Posts گفته می‌شود . هدف از این ورزش رساندن امتیاز هر تیم به حداکثر امتیاز لازم برای اعلام برد است.

عبور توپ از بین فضای Goal Posts: عبور توپ از بین فضای گل دارای ۶ امتیاز می‌باشد

عبور توپ از بین فضای Behind Posts و Goal Posts: عبور توپ از بین فضای Behind دارای ۱ امتیاز می‌باشد

در پایان مسابقه هر تیمی که بیشترین امتیاز را کسب کرده باشد به عنوان برنده اعلام می‌شود و اگر دو تیم در امتیازی برابر باشند، بازی با نتیجه مساوی به پایان می‌رسد .

بر خلاف راگبی و فوتبال آمریکایی در این ورزش لباس خاصی تن بازیکنان نمی‌شود و کلاه ایمنی نیز برایشان وجود ندارد.