بازگشت پدیده درخشان زیستی به سواحل تاسمانی

صدای استرالیا- انبوهی از توده‌های درخشان جلبک‌ها به سواحل تاسمانی بازگشته‌اند و صحنه‌های چشمگیری از پدیده‌ درخشان زیستی (بیولومینسنس) را به وجود آورده‌اند. کارشناسان این پدیده را بزرگ‌ترین ظرف سال‌های اخیر دانسته‌اند.

این پدیده‌ که به آن “درخشش دریا” هم گفته می‌شود، ناشی از وجود توده‌های جلبک نوکتیلوکا اسینتیلانز (noctiluca scintillans) است. این جلبک‌ها رنگ صورتی دارند و کارشناسان می‌گویند که تماشای آن‌ها زیباست، اما حضور آنها برای محیط زیست خبر خوبی نیست. به عبارت دیگر، این پدیده ممکن است از نظر بصری جذاب باشد، اما می‌تواند اثرات منفی بر اکوسیستم دریایی داشته باشد.

دکتر لیزا-آن گرش‌وین درباره این پدیده بیان می‌کند که رشد جلبک‌ها در خلیج استورم، واقع در جنوب شرقی هوبارت، به مقیاسی “واقعاً حماسی” صورت گرفته است.

او توضیح می‌دهد که این جلبک‌ها “نمایش نوری فوق‌العاده‌ای” را به نمایش می‌گذارند. در طول روز، این جلبک‌ها ظاهری شبیه به “لایه‌ای صورتی” دارند و پس از تاریکی شب، نور خیره‌کننده‌ای را ساطع می‌کنند که باعث ایجاد “درخشش مسحورکننده‌ای” می‌شود. این درخشش باعث می‌شود که لبه‌های هر موج به رنگ آبی درخشان درآید و این زیبایی تا دوردست‌ها قابل مشاهده است.

دکتر جن متیوز، یک زیست‌شناس دریایی در دانشگاه فناوری سیدنی، توضیح می‌دهد که شکل بالن مانند این موجودات به آنها اجازه می‌دهد تا بر روی سطح آب شناور بمانند. او همچنین اشاره می‌کند که این موجودات در تعداد کم وجود دارند و ممکن است به راحتی دیده نشوند، اما زمانی که تعداد زیادی از آنها جمع شوند، “جزر و مدهای قرمز” (red tides) ایجاد می‌شود که به وضوح قابل مشاهده هستند.

پدیده‌ طبیعی بیولومینسانس ناشی از یک واکنش شیمیایی در ساختاری به نام “اسینتیلیون” (scintillion) است. این واکنش شیمیایی به حرکات آب، مانند موج‌ها، القا می‌شود و نور زیبایی تولید می‌کند.

در نهایت، دکتر گرش‌وین اشاره می‌کند که هرچند این نمایش نوری طبیعی است، اما مقیاس و چگالی آن نشان‌دهنده این است که چیزی در محیط زیست نادرست است. او این پدیده را به نوعی ترکیبی از زیبایی و خطر تشبیه می‌کند و به همین دلیل از عبارت “دیو و دلبر” در توصیف آن استفاده می‌کند.

او اشاره می‌کند که افزایش جمعیت جلبک‌های نوع “نوکتیلکا” پس از افزایش جمعیت “سالپ” (salp) و ظهور جلبک‌های دریایی (مدوزا) نگران‌کننده است. او توضیح می‌دهد که وجود این موجودات در تعداد زیاد معمولاً نشانه‌ای از اختلال شدید در اکوسیستم است.

دکتر متیوز نیز تأکید می‌کند که شکوفه‌های بزرگ نوکتیلکا معمولاً نشان‌دهنده سلامت ضعیف اکوسیستم هستند که معمولاً به معنای وجود سطوح بالاتر مواد مغذی در آب است. حضور این نوع جلبک می‌تواند برای زندگی دریایی و پرورش آبزیان مضر باشد، زیرا این جلبک‌ها از پلانکتون‌های موجود در آب تغذیه می‌کنند و گاهی حتی لاروها و تخم‌ماهی‌ها را نیز می‌خورند.

منبع: گاردین