امیر جعفری؛ کیک‌بوکسری که موانع ورزش پناهندگان در استرالیا را ناک‌دان کرد

صدای استرالیا- امکان و احتمال مشارکت افرادی با پیشینه غیر انگلیسی زبان در ورزش‌های رسمی استرالیا کمتر است؛ اما امیر جعفری، پناهنده اهل کانبرا، پس از ورود به سرعت جذب ورزش مورد علاقه‌اش شده و موفقیت‌های بسیاری کسب کرد..

امیر در  ایران متولد شد؛ اما در ۱۴ سالگی به ترکیه مهاجرت کرد و در رشته کیک‌بوکسینگ به موفقیت‌های متعددی دست یافت.

این ورزشکار حدود پس از ده سال زندگی در ترکیه، حدود یک سال پیش به همراه خانواده‌اش به استرالیا مهاجرت کرد و ماه گذشته در اولین مبارزه رسمی خود در استرالیا به پیروزی رسید.

اما با توجه به گزارش «مشارکت در ورزش ملی و فعالیت‌های بدنی» کمیسیون ورزش استرالیا که در نوامبر ۲۰۲۲ منتشر شده، مورد امیر را می‌توان یک استثنا در نظر گرفت.

گزارش مذکور حاکی است که فقط ۱۳ درصد از بزرگسالان استرالیایی که در خانه به زبانی غیر از انگلیسی صحبت می‌کنند، حداقل سالی یک بار در باشگاه یا انجمن ورزشی مشارکت دارند.

جعفری می‌گوید که موانع زیادی وجود دارد که مانع از ثبت‌نام پناهندگان در ورزش محبوب‌شان می‌شود و او نیز با این مشکلات مواجه بوده است.

وی می‌افزاید: مشکل اول این بود که من زبان انگلیسی نمی‌دانستم و مساله بعدی هم ناآشنایی با مکان بود.

امیر ادامه می‌دهد: سومین مشکل، مساله سیستم حمل و نقل بود که با آن آشنایی نداشتم و رفتن از جایی به جای دیگر برای من دشوار بود.

اما دنیل سویتمن، مسوول مشارکت داوطلبان صلیب سرخ استرالیا، که به ورود بسیاری از پناهندگان کانبرا به عرصه ورزش کمک کرده است، می‌گوید موانع مهم دیگری نیز برای ورود مهاجران به ورزش وجود دارد.

وی توضیح می‌دهد: هزینه واقعا مانع بزرگی است و برای پناهندگان دشوار است که مخارج ورزش را تامین کنند.

سویتمن کسی بود که به جعفری کمک کرد تا وارد عرصه کیک بوکسینگ در کانبرا شود.

در همان زمانی که جعفری به استرالیا آمد، سویتمن نیز با استودیوی ورزش‌های رزمی «دارک کارنیوال» همکاری می‌کرد و زمانی که از علاقه امیر به کیک‌بوکسینگ شنید، از استودیو خواست که او را بپذیرند.

سویتمن می‌گوید: به نظر می‌رسد که این همکاری برای هر دو طرف فوق‌العاده بود.

به گفته وی، در استرالیا، ورزش بسیار مهم است و به پناهندگان کمک می‌کند تا فرهنگ استرالیایی را درک کنند.

بن لیشمن، مربی امیر هم معتقد است که او با ورود به جامعه ورزش‌های رزمی، با فرهنگ این کشور بیشتر هماهنگ شده است.

وی می‌افزاید: می‌بینیم که او دوستان و خانواده‌اش را به باشگاه می‌آورد تا تمرین و مبارزه‌های او را تماشا کنند. خیلی خوشایند است که می‌بینم آنها نیز به اجتماع پیوسته‌اند.

اما خود جعفری اهداف بزرگ‌تری برای ورزش در استرالیا دارد و می‌گوید: این تازه قدم اول من بود و می‌خواهیم تا جایی که می‌توانم پیشرفت کنم.

منبع: ای‌بی‌سی نیوز