از امنیت ملی و تورم تا مسایل زنان؛ در مناظره موریسون و آلبانیز چه گذشت

صدای استرالیا– دومین مناظره رو در روی اسکات موریسون و آنتونی آلبانیز دیشب به میزبانی ۹News برگزار شد و بحث رهبران دو حزب بر سر مسایلی همچون امنیت ملی، کمیسیون‌های ضد فساد و تغییر اقلیم بسیار داغ و تند شد.

در این مناظره، موضوعات مختلفی پیش‌ کشیده شد و هر دو مناظره کننده، در برابر سوالات پنلی از روزنامه‌نگاران قرار گرفتند.

بر خلاف مناظره اول که جو آرام‌تری داشت، دیشب این دو کاندیدای اصلی نخست‌وزیر استرالیا، رویه تندتری را در پیش گرفتند و در چند مورد نیز بر سر یکدیگر داد و فریاد کردند.

یکی از تاکتیک‌های به کار گرفته شده از سوی آلبانیز همانند مناظره قبلی، این بود که موریسون را با اسم کوچک‌، یعنی اسکات صدا کند تا به طور تلویحی، جایگاه موریسون را به عنوان رییس دولت بی‌اثر کرده و در سطحی برابر با او قرار بگیرد.

موریسون نیز در مقاطعی از مناظره، باز هم به نوعی این شعار را مطرح می‌کرد که «ممکن است از من خوش‌تان نیاید؛ اما به من نیاز خواهید داشت.»

نکته دیگر اینکه هیچ‌کدام از این دو نامزد نخست‌وزیر در مناظره دیشب گاف مهمی نداند.

اینکه کدام یک از رهبران دو حزب برنده مناظره دیشب شده، کاملا مشخص نیست. نتیجه نظرسنجی از مخاطبان کانال ۹، ابتدا ۵۲ درصد به سود موریسون بود، سپس به ۵۱ درصد به سود آلبانیز تغییر یافت و در نهایت، مخاطبان به طور مساوی بین دو مناظره کننده تقسیم شدند.

در ادامه به برخی از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین موضوعات مطرح شده در این مناظره می‌پردازیم.

امنیت ملی و قرارداد چین و جزایر سلیمان

یکی از سوالات مطرح شده از سوی پنل روزنامه‌نگاران، درباره امنیت ملی و مساله قرارداد امنیتی بین چین و جزایر سلیمان بود. این سوال یکی از داغ‌ترین بحث‌های دیشب را بین آلبانیز و موریسون رقم زد. هیچ کدام از مدیران مناظره، یعنی نه سارا ابو و نه کریس اولمن هم نتوانستند به این بحث دامنه‌دار خاتمه دهند و مناظره را به مسیر اصلی بازگردانند.

سارا ابو از موریسون پرسید که آیا چین با اقدام به ایجاد پایگاه نظامی در جزایر سلیمان، از خط قرمز او گذشته است یا نه و گفت که مردم نمی‌دانند که خط قرمز موریسون کجاست.

اسکات موریسون در پاسخ گفت که به عقیده او، مردم استرالیا می‌دانند که دولت در همکاری با سایر دولت‌ها، از هرگونه خطری برای کشور جلوگیری خواهد کرد.

در این‌جا، آلبانیز صحبت‌های او را قطع کرد و معاهده چین و جزایر سلیمان را یک «شکست بزرگ در سیاست خارجی» استرالیا دانست.

این بار نوبت موریسون بود که حرف او را قطع کند و بپرسد: به چه دلیل بودجه نظامی استرالیا را کاهش دادید؟

رهبر اپوزیسیون نیز در جواب گفت: جوابت را می‌دهم. وقتی من وزیر بودم، ما نیروی دریایی آمریکا را در داروین مستقر کردیم. اما وقتی تو وزیر بودی، بندر داروین به شرکتی که با حزب کمونیست چین ارتباط داشت، فروخته شد.

این نظر، موجب شد که دو مناظره کننده چند دقیقه‌ای سر هم داد بکشند.

موریسون با فریاد می‌گفت که آلبانیز چند بار این دروغ را تکرار کرده و دولت فدرال هیچ نقشی در اجاره دادن بندر نداشته است. آلبانیز هم جواب می‌داد که دولت اجازه داده این اتفاق در قلمرو شمالی بیفتد.

پاتکی که موریسون به این حمله آلبانیز زد نیز مطابق انتظار، طرح ادعای ارتباط ریچارد مارلز، نایب رییس حزب کارگر با دولت چین بود؛ ادعایی که در ماه‌های اخیر چند بار آن را مطرح کرده است.

موریسون مدعی شد در شرایطی که یکی از بلندترین صداهای حامی پکن از درون حزب کارگر بلند است، آلبانیز قادر نخواهد بود در برابر چین بایستد.

آلبانیز این ادعا را یک تهمت شنیع خواند.

کمیسیون ضد فساد

موضوع دیگری که گفت‌وگوی تندی را بین موریسون و آلبانیز رقم زد، به اعتماد عمومی به سیاست و نظر دو حزب در رابطه کمیسیون ضدفساد مربوط بود.

آلبانیز به طرح پیشنهادی حزب کارگر برای تشکیل یک کمیسیون ضد فساد اشاره کرد که جلسات استماع آن برای تمامی ذی‌نفعان برگزار می‌شود و موریسون نیز از او پرسید که چرا حزب کارگر هیچ‌گاه طرح پیشنهادی ذی‌نفعان خصوصی را پشتیبانی نکرده و پیش‌نویس طرح خود را تهیه کرده است.

دولت ائتلافی مکررا حزب کارگر را به دلیل بی‌عملی در تشکیل کمیسیون ضد فساد در زمانی که دولت را در اختیار داشتند، سرزنش کرده و از اپوزیسیون خواسته است که حمایت صریح خود را از طرح مربوطه، پیش از ارایه به پارلمان ابراز کند.

برق و انرژی

اگرچه موضوع امنیت ملی، داغ‌ترین لحظات را رقم زد، اما گرمای مناظره ابتدا با بحث بر سر موضوعات مرتبط با انرژی بالا رفت.

موریسون به دنبال این بود که آلبانیز را بر سر میزان بودجه طرح ارتقای خطوط انتقال برق که در کارزار حزب کارگر مطرح شده، گیر بیندازد؛ اما رهبر اپوزیسون از اعلام رقم بودجه خودداری و این ادعای موریسون را که هزینه این طرح، با افزایش نرخ قبوض به مشترکان منتقل می‌شود، رد کرد.

آلبانیز نیز در واکنش، از نخست‌وزیر پرسید که چقدر بر سر اجرای طرح Snowy Hydro 2.0 هزینه شده که موریسون، میزان بودجه این پروژه تولید انرژی‌های تجدید پذیر را ۵ میلیارد دلار عنوان کرد.

رهبر حزب کارگر، موریسون را متهم کرد که نمی‌تواند به یک هدف کوتاه مدت بالاتر در ارتباط با انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ متعهد شود، زیرا بارنابی جونز اجازه این کار را نمی‌دهد.

موریسون نیز در جواب گفت که به عقیده او، اهدافی بالاتر از ۲۶ تا ۲۸ درصد کاهش انتشار کربن تا سال ۲۰۳۵ سیاست درستی نیست. وی افزود: نمی‌خواهم قیمت قبوض برق مردم بالاتر برود.

هزینه زندگی

سوال دیگری که از دو رهبر پرسیده شد، درباره فشارهایی است که افزایش هزینه‌های زندگی به مردم وارد می‌کند و از آنها خواسته شد بگویند که درباره قیمت ۵ دلاری کاهو چه کاری خواهند کرد.

موریسون به اقداماتی که در قالب بودجه اعلام شده؛ از جمله معافیت‌های مالیاتی و کاهش مالیات غیرمستقیم سوخت اشاره کرد.

وی با بیان اینکه عوامل بین‌المللی مانند جنگ در اروپا و همه‌گیری کووید-۱۹ آثاری جدی روی قیمت خواروبار، سوخت و سایر کالاهای اساسی داشته است، گفت: ما نمی‌توانیم تمامی عوامل خارجی را کنترل کنیم؛ اما می‌توانیم با مدیریت پول، فشار نزولی به تورم وارد کنیم.

آلبانیز نیز گفت که سیاست‌های حزب او برای کاهش هزینه‌های مراقبت از کودکان و دارو، با هدف رشد اقتصادی و بدون وارد آمدن فشار اضافی به تورم اجرا می‌شود.

وی همچنین موریسون را متهم کرد که سیاست‌های اعلامی از سوی دولت‌اش موقتی و صرفا نمایشی هستند و پس از اینکه مردم رای‌شان را به صندوق انداختند، این سیاست‌ها فراموش شده و مردم به حال خودشان رها می‌شوند.

البته هر دو نفر هم تمدید تخفیف ۵۰ درصدی در مالیات غیر مستقیم سوخت را که در ماه سپتامبر به پایان می‌رسد، رد کردند.

مسایل زنان

در بخش دیگری از مناظره، دب نایت از هر دو رهبر پرسید که «زن» را چگونه تعریف می‌کنند.

موریسون در پاسخ گفت: عضوی از جنس مونث.

تعریف آلبانیز هم این بود: یک فرد مونث بالغ.

نایت سپس سوالی در باره مشکلات زنان در پارلمان پرسید که در کارزارهای انتخاباتی به آن توجه چندانی نشده است.

موریسون در این باره با اشاره به آمار خشونت خانگی علیه زنان، بر سرمایه گذاری دولت در این حوزه اشاره کرد. وی همچنین تایید کرد که مشکلات زنان در پارلمان هنوز برطرف نشده است.

آلبانیز نیز با این سوال مواجه شد که چرا حزب کارگر درباره ادعاهای مربوط به آزار سناتور کیمبرلی کیچینگ از سوی سناتورهای حزب کارگر، که منجر به مرگ او شد، تحقیق نمی‌کند.

وی در پاسخ، مرگ کیچینگ را تراژدی دانست و با اشاره به گزارش Respect@Work، گفت که حزب‌اش توصیه‌های این گزارش را به منظور بهبود امنیت زنان در محیط کار، پیاده‌سازی خواهد کرد.

گفتنی است که موریسون و آلبانیز، روز چهارشنبه یک بار دیگر در برابر هم قرار می‌گیرند که این مناظره از سوی شبکه هفت پخش خواهد شد.

منابع:

۹ نیوز

ای بی سی

گاردین